Het is als patiënt belangrijk dat je voor jezelf goed duidelijk hebt hoe je ervoor staat en dat je je behandelend oncoloog daar vragen over stelt. Het is handig om dit gesprek op te nemen op bijvoorbeeld een mobiele telefoon zodat je daar thuis nog eens rustig naar kunt luisteren. Het kan zijn dat je oncoloog geïrriteerd gaat raken van al je vragen omdat er waarschijnlijk geen patiënt is geweest die al deze vragen stelde. Laat je niet van de wijs brengen en blijf rustig en besef dat de kans bestaat dat je je gezondheid in de handen van betreffende oncoloog gaat leggen .. en dan moet je toch weten waar je aan begint.
Redenen voor al deze vragen
De kans dat je oncoloog zegt dat het niets met dieet, vervuiling of stress te maken heeft is groot. Vaak wordt het afgedaan met “het is iets genetisch” of “je hebt pech”.
Note: Bovenstaande vraag is belangrijk omdat uit uitgebreid onderzoek aangetoond is dat een ongezond dieet, een ongezonde levensstijl en stress de grootste factoren zijn bij het ontstaan van kanker. Er zijn studies die aantonen dat geadopteerde kinderen, dus kinderen met geen enkele genetische band met hun adoptie ouders, exact dezelfde problemen ontwikkelen als andere mensen in hun leefomgeving. Wat ze vaak hetzelfde doen is .. hetzelfde dieet, dezelfde stress en dezelfde levensstijl.
Als voorbeeld: Darmkanker in Sub-Sahara Afrika is 50 keer lager dan in het Westen. Deze landen eten een heel ander dieet en leven een andere levensstijl dan de mensen in westerse en geïndustrialiseerde landen zoals de Verenigde Staten, Canada, Europa en Australië. Er is veel wetenschappelijk bewijs dat ons dieet, onze levensstijl en stress en milieu vervuiling belangrijke factoren zijn in het ontstaan van kanker. Op de één of andere manier dringt dit niet door bij oncologen.
Als je een oncoloog treft die gepassioneerd is en weet heeft dat factoren als dieet, stress, levensstijl en vervuiling de grootste rol speelt bij het ontstaan van kanker dan heb je waarschijnlijk een goede getroffen. Als je oncoloog het als onbelangrijk bestempeld of er niets van weet en je verteld dat het genetisch is of dat je gewoon pech hebt dan zou je je af kunnen vragen of dat de persoon is in wiens handen je je gezondheid wilt leggen.
Dit is een belangrijke vraag omdat het bekend is dat chemo hersenletsel, hartbeschadiging, leverschade, longschade, schade aan het immuunsysteem, gehoorverlies, nier- en blaasschade, darmbeschadiging, inwendige bloedingen, perifere neuropathie (dat is als je het gevoel in je vingertoppen en tenen verliest, soms tijdelijk, soms permanent) en dat chemo nieuwe kankers in het lichaam kan veroorzaken. Als daar niet over gesproken wordt dan word je dus maar zeer beperkt van informatie voorzien. Als er verteld wordt dat je misselijk kan worden, dat je je haar kwijt kan raken, dat je trek in eten verliest of dat het misschien niet smaakt, dan worden de echt belangrijke bijwerkingen weg gelaten. Je haar verliezen is niet leuk maar als je een hartbeschadiging oploopt is dat natuurlijk andere koek.
In 2015 is er een rapport uitgekomen dat aangeeft dat één op de vijf nieuwe kanker gevallen secundaire kankers zijn. Dat wil zeggen dat er bij kanker patiënten nieuwe kanker ontstaat in een ander deel van het lichaam wat veroorzaakt wordt door de behandeling. Sinds 1970 is het aantal secundaire kankers met 300% gestegen (cijfers VS) Secundaire kankers kunnen binnen maanden of jaren ontstaan, maar het kan ook langer duren voor het zich manifesteert. Je oncoloog hoort hier van op de hoogte te zijn en dit met je te bespreken.
Je zou denken dat hoe ouder het medicijn is hoe beter het is omdat het dan goed getest is. Dat is de manier waarop de oncologen proberen je gerust te stellen over deze medicijnen. Feit is dat de meeste standaard chemo’s tussen de 20 en 60 jaar oud zijn.
Methotrexaat, Cyclofosfamide en Fluoroucil (5FU) zijn ontwikkeld in de jaren 1950 Doxorubicin is ontwikkeld in de jaren 1960. Cisplatin in 1978. Gemcitabine in de jaren 1980. Etoposide in 1983. Chlorambucil in 1984 (misschien iets eerder). Docetaxel en Paclitaxel in 1992.
Ik weet niet of het je vertrouwen geeft dat er geneesmiddelen gebruikt worden die al 20,30,40,50 of 60 jaar oud zijn terwijl er regelmatig gezegd wordt dat er weer één of ander nieuwe levensreddende behandeling is terwijl er standaard van dit soort oude medicijnen gebruikt wordt. Je zou je zomaar af kunnen vragen wat er met al die miljarden aan onderzoeksgeld gebeurt is de laatste tientallen jaren.
Als de behandeling curatief is, dan gaan ze er van uit dat de behandeling je gaat genezen.
Als de behandeling palliatief is dan heeft de behandeling één van de volgende doelen … de behandeling is erop gericht je wat langer in leven te houden of de behandeling is erop gericht de kwaliteit van je leven te verbeteren. Dit is de uitleg van een palliatieve behandeling. Levensverlenging betekend meestal wat extra weken of maanden en vaak is het zo dat je die weken of maanden ziek van de chemo zal zijn. Als het er om gaat de kwaliteit van je leven te verbeteren dan is het maar zeer de vraag of dat het geval zal zijn. De kwaliteit van leven verbeterd niet als je ziek, zwak en misselijk van de chemo bent.
Het wonderlijke aan en de reden voor deze vraag is dat er uit een recent onderzoek is gebleken dat twee derde van de ondervraagde patiënten niet wist of hun behandeling curatief of palliatief was en er van uitgingen dat het curatief was, dat het ze beter zou maken. Hun oncologen wisten echter dat er geen mogelijkheid was dat de behandeling die ze gaven de patiënt beter zouden maken. Het is belangrijk dat je weet of wat ze gaan doen je beter gaat maken of dat het bedoelt is om je leven te verlengen of aangenamer te maken.
Als er gezegd wordt dat het curatief is dan is de volgende belangrijke vraag..
In 2004 is er een studie gedaan die gepubliceerd is in “The Journal of Clinical Oncology” waaruit naar voren is gekomen dat chemotherapie gemiddeld maar 2.1% bijgedragen heeft aan een 5 jarige overleving van kanker. Dat is het gemiddelde van alle bestudeerde kankers bij elkaar. En zelfs die 2.1% is nog vertekend omdat voor sommige kankers de bijdrage van chemotherapie 0% was .. voor die kankers hielp het dus helemaal niet. Voor andere kankers werkte het wel. Sommige lymphoma’s, leukemie bij kinderen en teelbal kanker laten een 10 jarige overleving van 90% zien. Het is belangrijk dat je kijkt naar de soort kanker die je hebt en hopelijk vind je daar dan de gegevens over in de studie.
Misschien dat je nu denkt .. die studie is 14 jaar oud .. dat zal nu wel beter zijn. Mag ik je eraan herinneren dat de meest gebruikte soorten chemo al tussen de 20 en 60 jaar oud zijn. De studie is nog steeds relevant omdat ze die chemo’s nog steeds gebruiken.
Klik hier voor een PDF van deze studie.
Je kan zeggen dat als jij na 5 jaar kankervrij zou zijn door de behandeling van de oncoloog je dat graag met anderen die zenuwachtig zijn voor de behandeling zou willen delen om ze zo een hart onder de riem te steken en vertrouwen op te bouwen in de betreffende behandeling.
Vraag ook door naar referenties die na 10 jaar nog kankervrij zijn. Probeer referenties te krijgen. Als je een dakkapel laat plaatsen, of je laat je tuin bestraten, of je zoekt een garage voor je auto, dan vraag je ook naar referenties. En zorg dat je referenties krijgt van jouw oncoloog voor jouw soort kanker.
Je bevind je in een dreigende situatie en dan wil je werken met een professional die resultaten haalt en dat ook aan kan tonen!!
Vaak proberen oncologen dat je zo snel mogelijk aan de behandeling begint. Als je de vraag zo stelt kan het zijn, zeker in geval het een traag groeiende kanker is, dat de oncoloog de behandeling kan uitstellen met een maand .. of twee .. of zes. Dit is goed voor je gemoedsrust omdat je dan niet het gevoel krijgt dat je tegen de oncoloog ingaat als je zelf zou besluiten eerst wat meer tijd te nemen om te kijken of dieet en levensstijl veranderingen verbeteringen in je situatie brengen.
PS: Russel L Blaylock, een Amerikaanse arts met meer dan 30 jaar ervaring met kankerpatiënten heeft een boek geschreven genaamd “Natural strategies for cancerpatients” en in dat boek geeft hij tips wat een kankerpatiënt kan doen om de schade aan gezonde cellen en andere nare bijwerkingen zoveel mogelijk te beperken mocht men voor chemo therapie kiezen.
Het kan zijn dat als je serieus en op een juiste manier aan de slag gaat het binnen een paar maanden blijkt dat je situatie sterk verbeterd is en dat je eigen immuun systeem je kanker onder controle begint te krijgen. De kans dat dit gebeurt voor je aan chemo of bestraling begint is namelijk veel groter dan wanneer je wel chemo of bestraling doet of al gedaan hebt.
Dat is mogelijk. In de medische industrie praat men dan over “spontane remissie”. Er bestaat een studie waar iets van 1000 dossiers in staan aangaande deze spontane remissie. Als je meer wilt weten google dan “Spontanious Remission Project”. Het is in het Engels.
De meeste oncologen houden niet van het woord “genezen” in dit soort gevallen. Als iemand kanker heeft en een tijdje aan zichzelf werkt en ze komen dan terug en de kanker is weg ondanks dat de oncoloog niet behandelt heeft dan wordt dat spontane remissie genoemd. De reden hiervoor is dat ze het vervelend vinden toe te geven dat je lichaam de kanker zelf heeft genezen.
Er is een boek in de handel waar Dr. Kelly A. Turner 1000 patiënten heeft opgezocht die opgegeven waren door de medische industrie maar die spontaan van hun kanker zijn genezen. Het boek heet “Radicale Remissie” en is in het Nederlands verkrijgbaar bij Bol.com
Zorg dat je een kopie mee krijgt van je medische dossier en kopieën van de bijsluiters van alle medicijnen die ze je willen gaan geven.
Als je thuis bent kan je met familie en vrienden dit opgenomen gesprek terug luisteren en je medische dossier en alle bijsluiters doornemen. Je hebt door deze vragenlijst een flinke hoeveelheid aan informatie om zo beter voor jezelf te beslissen wat je het beste kunt doen. Je zult met meer vertrouwen een keuze kunnen maken welke soort behandeling goed is voor jou en net als het belang van je voeding is het belang van vertrouwen hebben in wat je doet ook zeer belangrijk. Stres ondermijnt je immuun systeem. Angst ondermijnt je immuun systeem. Vertrouwen en geloof in het door jou ingeslagen pad zal je helpen om een goed resultaat te krijgen .. je mindset is van wezenlijk belang.
Deze vragen komen origineel van Chris Wark en zijn voor zover relevant in Nederland overgenomen en vertaald van zijn website www.chrisbeatscancer.com
Deze website is een enorme bron van informatie voor je.